تحلیل محتوایی و بلاغی مثنوی‌های «سرداران شهید دفاع مقدس»

آن چه شعر جنگ و شعر دفاع مقدس نامیده می‌شود، اشعاری است که به دلیل ویژگی‌های خاص خود، نوعی متمایز و ویژه از شعر معاصر به وجود آورده است. بخش عمده ای از این اشعار پس از پایان جنگ در سمینارها و کنگره‌های بزرگداشت دفاع مقدس سروده شده‌اند. از جملۀ این آثار، مجموعه ای است به نام «مثنوی سرداران» که در ده جلد چاپ و به یاد ده تن از شهدای دفاع مقدس سروده شده است. این مقاله به معرفی، بررسی، نقد و تحلیل این اشعار و نقاط قوت و ضعف آن می‌پردازد و به تلاشی که این شاعران برای ایجاد جایگاه جدید مثنوی در شعر دفاع مقدس کرده‌اند، نیز اشاره دارد؛ به این معنی که کوشیده‌اند تا از قالب مثنوی که ظرف روایت است، برای مطالب متنوع غنایی، عرفانی، روایت، غزل، حماسه و ... همزمان با هم استفاده‌کنند. از نظر نویسندۀ این مقاله، شاعران مذکور در ارائه این نوآوری ناکام بوده‌اند.

کلیدواژه ها:

مثنوی سرداران ، دفاع مقدس ، ظرفیت تازه در مثنوی ، تحلیل محتوایی بلاغی