همگرایی معنایی میان شعر و داستان دفاع مقدس

همسانی و همانندی میان فرهنگ ها، زبان ها و هنرها امری طبیعی است. در میان قالب‌های ادبی نیز چنین رابطه ای با هم دارند. پیداست چنانچه آثار ادبی در یک موضوع و مضمون خاص پرداخته شوند، این هم‌گرایی بیشتر و آشکارتر خواهد بود. ادبیات دفاع مقدس که ادبیاتی معناگرا است، در دو قالب شعر و داستان بیش از شکل‌های دیگر ادبی جلوه کرده و به خاطر نظر گاه مشترک معنایی، همانندی‌هایی میان این آثار پدید آورده است. مقاله حاضر با درنگ در اشعار و داستان‌های دفاع مقدس، این وجوه همگرایی را با شواهد متعدد و در تقسیماتی نظیر مضامین دینی و عرفانی، یادکرد انقلابیان، تطبیق تاریخ و اعتراض و تحذیر نشان داده است و پیش از بحث اصلی علاوه بر مقدمه، وضعیت شعر و داستان دفاع مقدس را بررسی کرده است. نشان دادن مذهب به عنوان برترین بن مایۀ ادبیات دفاع مقدس و اصلاح برخی کج اندیشی‌ها و با باورهای ناصواب ادبیات آیینی به وسیله ادبیات دفاع مقدس، از یافته‌های این مقاله است.

کلیدواژه ها:

همگرایی معنایی ، شعر و داستان ، ادبیات دفاع مقدس ، ادبیات معناگرا