اثر شوری آب آبیاری بر محتوای کلروفیل، کاروتنوئید، آنتوسیانین و فعالیت آنزیمی ژنوتیپ های پنبه

این مطالعه به منظور بررسی اثر شوری آب آبیاری بر محتوای کلروفیل، کاروتنوئید،آنتوسیانین و فعالیت آنزیمی ژنوتیپ های پرتوتابی شده موتانت پنبه در مرکز تحقیقاتکشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان در سال زراعی 94 - 1393 انجام شد. طرح آزمایشیبه صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار بود. تیمارهایآزمایش شامل سه سطح شوری 4 (شاهد)، 8 و 12 دسی زیمنس بر متر به عنوان کرت هایاصلی و سه ژنوتیپ شایان، موتانت ال-ام- 1673 و ال ام- 1303 به عنوان کرت های فرعیدر نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد اثر شوری آب آبیاری بر صفات کلروفیلی و کاروتنوئید وآنتوسیانین از نظر آماری معن یدار بود. اثر برهمکنش شوری آب آبیاری و ژنوتیپ بر محتوایکاروتنوئید معن یدار شد. افزایش شوری سبب کاهش میزان کلرفیل (40 درصد نسبت بهشوری 8 دسی زیمنس بر متر) و افزایش رنگیزه های کمکی از جمله کاروتنوئیدها (50 درصد)و آنتوسیانین ها (23 درصد) شد. فعالیت آنزیم پروکسیداز در شوری 8 نسبت به شوری 12دسی زیمنس بر متر به میزان 28 درصد افزایش یافت. با توجه به عدم وجود اختلاف معنی داربین ژنوتیپ ها در اکثر صفات و نیز متحمل بودن ژنوتیپ شایان نسبت به تنش شوری،می توان نتیجه گیری نمود که دو ژنوتیپ ال ام 1303 و ال ام 1673 نیز همانند ژنوتیپ شایاندارای تحمل بالایی به شوری می باشند.

کلیدواژه ها:

آنتوسیانین ، پراکسیداز ، کلروفیل