اثر یک دوره بازی های بومی محلی انطباقی بر مهارت های بنیادی در افراد کم توان ذهنی آموزش پذیر

هدف این پژوهش بررسی تأثیر یک دوره تمرین بازیهای بومی محلی انطباقی بر مهارت های حرکتی در افراد کم توان ذهنی آموزش پذیر بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی بوده و به صورت آزمایشی و میدانی انجام شد. جامعه آماری این تحقیق شامل دختران و پسران کم توان ذهنی بود که در سال تحصیلی 98 - 99 در دبستان های کودکان استثنایی استان اصفهان مشغول به تحصیل هستند که از بین آنها 40 نفر که در آزمون هوش ریون معادل هوشبهر آنها 50 تا 70 بود به صورت تصادفی در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شد. ابزار اندازه گیری پژوهش شامل پرسشنامه های جمعیت شناختی و مجموعه آزمون های ارزیابی حرکات کودکان ( M-ABC ) هندرسون و ساگدن ( 1992 )بود. جهت تجزیه و تحلیل داده های تحقیق از آزمون شاپیرو ویلک، آزمون های لوین، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل کواریانس یک متغیره استفاده شد. لازم به ذکر است که تمامی مراحل تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 23 در سطح معناداری 0/05 انجام شد. نتایج تحقیق نشان داد که یک دوره بازی های بومی محلی انطباقی بر مهارت های حرکتی کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر تاثیر معناداری داشته است و سبب بهبود مهارت های حرکتی در کودکان کم توانذهنی آموزش پذیر شده است. با توجه به نتایج تحقیق می توان جهت بهبود مهارت های حرکتی کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر از بازی های بومی و محلی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

بازی های بومی و محلی ، مهارت های بنیادی ، افرادکمتوان ذهنی ، اصفهان