بررسی سیاست های توسعه مسکن در ارتباط با تحرک مستقل کودکان

با اجرای سیاست های توسعه مسکن در شهرها و افزایش روز افزون تعداد ساختمان های بلند مرتبه، تراکم جمعیتی شهرهابالا رفته و فرصت حضور کودکان در محلات مسکونی کمتر شده است. حضور آزادانه کودکان در دوره میانی کودکیبدون همراهی والدین یکی از نیازهای اصلی و شاخصه تکوین جسمانی، شناختی، عاطفی و ارزشی کودکان است. باتوجهبه کاهش تحرک مستقل کودکان در محلات مسکونی، این سوال مطرح شده است که نقش سیاست های توسعه مسکن برکاهش تحرک مستقل کودکان چگونه است؟. بدین منظور پس از تشریح ابعاد مفهوم تحرک مستقل کودکان و شیوهارتباط کودک با محیط، به بررسی سیاست های توسعه مسکن سنتی و مدرن پرداخته شده است. نتایج تحقیق نشان می دهدکه سیاست های توسعه مسکن باتوجه به تاکید بر عمودی سازی، حامی تحرک مستقل کودکان نبوده است.

کلیدواژه ها:

مسکن ، سیاست های توسعه ای ، تحرک مستقل ، کودکان ، محلات مسکونی