بررسی ارتباط بین حساسیت به طرد شدگی با پشیمانی از انتخاب همسر كاركنان شیفتی كادر درمان بیمارستان آیت الله روحانی بابل

هدف از پژوهش حاضر، بررسي رابطه بين حساسيت به طرد شدگي با پشيماني از انتخاب همسركاركنان شيفتي كادر درمان بيمارستان آيت الله روحاني بابل بوده است. اين پژوهش از نظر هدف، كاربرديو از نظر روش، جزء مطالعات توصيفي از نوع همبستگي مي باشد. جامعه آماري پژوهش حاضر، شامل كليهكادر درمان شيفتي بيمارستان آيت الله روحاني بابل (شامل: پرستار، ماما، بهيار وكمك بهيار، كاركنانراديولوژي، آزمايشگاه، اتاق عمل و بيهوشي) در شش ماه دوم سال 1398 به تعداد 589 نفر بود. با استفادهاز جدول جدول كرجسي و مورگان 233 نفر به عنوان نمونه با روش نمونه گيري طبقه اي انتخاب شدند. واز پرسشنامه هاي استاندارد پشيماني از انتخاب همسر و حساسيت طرد شدگي استفاده شده است. جهتتجزيه و تحليل داده ها از ضريب همبستگي و رگرسيون چندگانه استفاده گرديد. نتايج نشان داد كه؛ بينحساسيت به طرد شدگي با پشيماني از انتخاب همسر كاركنان شيفتي كادر درمان بيمارستان آيت اللهروحاني بابل رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنين نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه از بين متغيرهاي وارد شده به معادله عزت نفس پايين قوي ترين پيش بين كننده پشيماني از انتخاب همسر مي باشد.

کلیدواژه ها:

حساسیت به طرد شدگی ، کارکنان ، شیفت کاری ، ازدواج ، پشیمانی از انتخاب همسر