اثربخشی آموزش مهارت ارتباط موثر بر رضایت زناشویی و كنترل هیجان زنان متاهل

امروزه چگونگي برقراري ارتباط موثردر افزايش رضايت زناشويي موثر شناخته شده است و چگونگي مديريت و تعديل هيجانات به دنبال آن از عوامل تعيين كننده سلامت روان و كيفيت زندگي به شمار مي رود. اين مطالعه با هدف مطالعه اثربخشي آموزش مهارت ارتباط موثر بر رضايت زناشويي و كنترل هيجان زنان متاهل اسلامشهر انجام گرفت. طرح پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون– پس آزمون با گروه كنترل بود كه در سال 1398 انجام شد. جامعه آماري پژوهش را 200 نفر از زنان مراجعه كننده به مراكز مشاوره اسلامشهر تشكيل مي دادند كه از بين آن ها 30 نفر بهروش نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند و به صورت تصادفي 15 نفر در گروه آزمايش و 15 نفر در گروه كنترل قرار گرفتند. سپس گروه آزمايش طي 8 جلسه 90 دقيقه اي هفته اي يك بار تحت مداخله آموزش مهارت ارتباط موثر قرار گرفتند. ابزارمورد استفاده در اين پژوهش پرسشنامه 47 سوالي رضايت زناشويي اينريچ و پرسشنامه كنترل هيجان راجر و نشوور بود. داده ها با روش تحليل كوواريانس چند متغيره با كمك نرم افزار آماري SPSS نسخه 23 تجزيه و تحليل شد. تحليل داده ها نشان داد بين گروه آزمايش و گواه پس از اجراي آموزش ارتباط موثراز لحاظ مولفه هاي رضايت زناشويي وكنترل هيجان تفاوت معناداري وجود دارد. بر اساس نتايج پژوهش مي توان نتيجه گرفت كه به كارگيري آموزش مهارت ارتباط موثر مي تواند باعث افزايش رضايت زناشويي كلي و كنترل هيجان زنان متاهل موثر باشد.

کلیدواژه ها:

ارتباط موثر ، رضایت زناشویی ، کنترل هیجان