بررسی تطبیقی اسطورۀ میترا در اوستا و وداها
محل انتشار: دوفصلنامه مطالعات ایرانی، دوره: 12، شماره: 24
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 280
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JISUK-12-24_010
تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1399
چکیده مقاله:
اسطوره، داستان یا سرگذشتی است که متضمن روایت یک آفرینش است. شخصیت های آن موجوداتی مافوق طبیعی هستند. میترا، اسطوره ای هندی و ایرانی است. که جنبه های اسطوره ای آن در اوستا و وداها آمده است. این خدا مفهوم هایی همانند: «معاهده، توافق، میثاق، اتحاد و وعده» را شامل می شود و دو ریشۀ هند و اروپایی mei√* به معنی «مبادله کردن» و ریشۀ mē√* به معنی «اندازه گرفتن» برای واژه میترا پیشنهاد شده است. در اوستا، سرود مهر یشت به این ایزد اختصاص دارد. در این یشت مفهوم « اتحاد» برای میترا مناسب تر از مفهوم «پیمان» به نظر می رسد. میترا، ویژگی های مشترک زیادی در متون اوستایی و ودایی دارد: بارزترین ویژگی میترا در اوستا، مهر دارای فراخ چراگاه است. در وداها، میترا در ایزد آتش اگنی متجلی می شود. تفاوت بین میترای ودایی و میترای اوستایی در این است که میترای ودایی فاقد ویژگی های رزمی است. در وداها ویژگی های رزمی به ایندرای جنگجو تعلق دارد.
نویسندگان
رویا سیفی
کارشناسی ارشد زبان های باستانی دانشگاه بوعلی سینا
بهمن رحیمی
کارشناس ارشد روابط عمومی سازمان میراث فرهنگی کشور