نقش امید به زندگی، صمیمیت زناشویی و طرحواره های ناسازگار در پیش بینی افسردگی معتادان

هدف پژوهش حاضر مطالعه نقش امید به زندگی، صمیمیت زناشویی و طرحواره های ناسازگار در پیش بینی افسردگی معتادان میباشد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه معتادان تحت درمان با متادون در سطح شهر تهران بود که به تعداد 120 نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های امید به زندگی، صمیمیت زناشویی، طرحواره های ناسازگار و افسردگی استفاده شده بود که با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است و با آزمونهای رگرسیون ساده مورد تحلیل قرار گرفت و نتایج تحلیل نشان داد یافته های به دست آمده حاکی از این است که امید به زندگی، طرحواره های ناسازگار (محرومیت هیجانی، طرد/رهاشدگی، بی-اعتمادی/بدرفتاری، نقص/شرم، شکست، وابستگی/بی کفایتی، آسیب پذیری به ضرر، گرفتاری/در دام افتادگی، اطلاعت، از خود گذشتگی، بازداری هیجانی، معیارهای سرسختانه) و صمیمیت زناشویی در پیش بینی افسردگی معتادان تحت درمان با متادون نقش دارد. با توجه به این یافته ها میتوان نتیجه گیری کرد که نتایج این پژوهش با یافته های پژوهشی دیگر همخوانی دارد و توجه به نقش ابعاد امید به زندگی، صمیمیت زناشویی در مشاوره های درمانی از راه کارهای عملی برای این پژوهش کلیه معتادان تحت درمان با متادون میباشد میتوان نتیجه گرفت که امید به زندگی و صمیمیت زناشویی باعث کاهش افسردگی و طرحواره-های ناسازگار افسردگی را کاهش میدهد.

کلیدواژه ها:

امید به زندگی ، صمیمیت زناشویی ، طرحواره های ناسازگار ، افسردگی ، معتادان