بررسی میزان تشکیل فاز بتا در کامپوزیت پلی وینیلیدن فلوراید- کاربید سیلیسیوم تولید شده به روش قالب گیری فشاری گرم و ریخته گری

پلی وینیلیدن فلوراید (PVDF) یک پلیمر پیزوالکتریک می باشد. این پلیمر دارای پنج حالت بلوری مختلف است که در بینآنها فاز β خاصیت پیزوالکتریک از خود نشان میدهد. هدف از انجام این تحقیق بررسی تأثیر افزودنی و روش تولید بر ایجادفاز β در پلی وینیلیدن فلوراید بوده است. بدین منظور کامپوزیت پلی وینیلیدن فلوراید- کاربید سیلیسیوم با درصد های مختلفSiC با دو روش قالب گیری فشاری گرم و ریخته گری تهیه گردید. ریز ساختار کامپوزیت های تولیدی با استفاده از میکروسکوپالکترونی روبشی SEM مورد بررسی قرار گرفت و از آزمون FTIR برای بررسی تشکیل فاز β استفاده گردید. با توجه به تصاویرمیکروسکوپی میتوان نتیجه گرفت با هر دو روش نمونه های چگال و بدون حفره تولید شده است. نتایج اندازه گیری فاز βنشان میدهد در هر دو روش با افزایش درصد SiC ، فاز β ابتدا افزایش و سپس کاهش یافته است. همچنین در روش ریخته گریمقدار فاز بتا ایجاد شده نسبت به روش قالب گیری فشاری گرم بیشتر است.

کلیدواژه ها:

پلیمر پیزوالکتریک ، پلی وینیلیدن فلوراید ، کاربید سیلیسیوم ، فاز بتا