استفاده از نانو لوله های کربنی به منظور اصلاح کننده خصوصیات عملکردی مخلوط های آسفالتی

با توجه به وجود عوامل جوی و همچنین تکرار بارهای ترافیکی هر ساله هزینه های زیادی صرف تعمیر و نگهداری راه ها می شود که یکی از اصلی ترین عوامل بروز این خرابی ها ضعف های ساختاری قیر می باشد. اصلاح سازی قیر با هدف بهبود خصوصیات قیر خالص و نزدیک کردن رفتار فیزیکی و شیمیایی قیر خالص به قیر ایده آل و همچنین جلوگیری از بروز خرابی های روسازی انجام می شود. در این پژوهش، به بررسی تاثیر نانو لوله کربنی بر روی عملکرد قیر و مخلوط آسفالتی پرداخته شده است. برای این منظور نانو لوله کربنی با درصدهای ۰.۱، ۰.۵ و ۱ به قیر اضافه شده و سپس برای بررسی تاثیر این افزودنی بر روی عملکرد قیر از آزمون های تعیین درجه نفوذ، نقطه نرمی، ویسکوزیته چرخشی و کشش پذیری بهره گرفته شد. طبق نتایج بدست آمده مشاهده شده است که با افزایش درصد نانو لوله افزوده به قیر نقطه نرمی قیر کاهش و درجه نفوذ، ویسکوزیته و کشش پذیری قیر افزایش می یابد. با انجام آزمایش های کشش غیر مستقیم، مدول سختی و خستگی بر روی مخلوط های آسفالتی مشاهده شد که با افزایش درصد نانو لوله افزوده به مخلوط آسفالتی پارامتر کشش غیر مستقیم، مدول سختی، سیکل منجر به شکست بر حسب دما و تنش افزایش می یابد و همچنین مقدار کرنش کاهش پیدا می کند. بر اساس این نتایج استفاده از ۱% وزنی نانو لوله کربنی می تواند بهترین عملکرد را بر روی قیر و مخلوط آسفالتی بگذارد.

کلیدواژه ها:

نانو لوله کربنی ، مخلوط آسفالتی ، ترکیب قیر ، اصلاح کننده ، آزمایشات قیر و آسفالت