تاثیر پارامتر کیفیت ساخت بر عملکرد فروریزش در سازه های فولادی خمشی

منابع مختلف عدم قطعیت، بر عملکرد لرزه اي و حاشیه ایمنی سازه ها در برابر حالت حدي فروریزش تاثیر گذار هستند. در این مقاله اثر پارامتر کیفیت ساخت بر منحنی شکنندگی فروریزش سازه هاي فولادي در نظر گرفته میشود. همچنین با ترکیب عدم قطعیت هاي موجود در این پارامتر با عدم قطعیتهاي دانش ناشی از پارامترهاي مدل سازي سیستم سازه اي ، منحنی شکنندگی فروریزش سازه تعیین می شود. پارامترهاي مقاومت تیر، مقاومت ستون، شکل پذیري تیر و شکل پذیري ستون پارامترهاي مدلسازي و با عدم قطعیت دانش در نظر گرفته شده اند. سطوح پاسخ درجه دوم به منظور تعیین مقادیر میانگین و انحراف استاندارد منحنی شکنندگی فروریزش در سطوح مختلف کیفیت ساخت به دست آمده است. روش استنتاج فازي به منظور در نظر گرفتن عدم قطعیتهاي ناشی از پارامتر کیفیت ساخت، استفاده شده است. در نهایت با استفاده از شبیه سازي مونت کارلو، براي متغیرهاي مدلسازي و اندیس کیفیت ساخت، ضرایب سطوح پاسخ تعیین می گردند و با تعیین مقادیر میانگین و انحراف استاندارد منحنی شکنندگی فروریزش نهایی به دست خواهد آمد. با لحاظ نمودن منابع مختلف عدم قطعیت، چنین نتیجه گیري شده است که براي سازه نمونه فولادي، احتمال فروریزش براي سطح خطر %10 در 50 سال به میزان %53 ، افزایش داشته است.

کلیدواژه ها:

منحنی شکنندگی فروریزش ، منابع عدم قطعیت ، سیستم استنتاج فازی ، روش سطح پاسخ ، سازه های فولادی خمشی