ارزیابی روش تحلیل استاتیکی غیرخطی بهنگام شونده تغییرمکانی (DAP) در برآورد نیاز لرزه ای قاب های خمشی فولادی

تخمین نیازهاي لرزه اي در سطوح عمکردي مختلف نیازمند بررسی هاي دقیق و گسترده رفتار غیرارتجاعی سازه است. روش تحلیل استاتیکی غیرخطی (پوش اور) یکی از روش هاي مهم در طراحی سازه ها بر اساس عملکرد میباشد و به همین دلیل در سال هاي اخیر بیشتر مورد توجه محققین قرار گرفته است. الگوي بار ثابت علی الرغم ورود سازه به ناحیه غیرارتجاع ی، یکی از مهمترین محدودیت هاي روش هاي استاتیکی غیرخطی سنتی میباشد. به همین منظور در سال هاي اخیر روش هاي پیشرفته تحلیل استاتیکی غیرخطی با در نظرگرفتن اثر مودهاي "بالاتر ارائه شده است. در این پژوهش الگوي بار جانبی" ناشی از تحلیل دینامیکی طیفی در روش پوش اور سنتی به همراه روش پوش اور پیشرفته روش پوش اور تطبیقی بر اساس جابجایی (DAP) مورد ارزیابی قرار گرفته است و نتایج با تحلیل دینامیکی غیرخطی حاصل از 10 شتاب نگاشت دور از گسل مقایسه شده است. در کلیه روش هاي پوش اور مذکور، تغییر مکان بام سازه تا رسیدن حداکثر دوران گره به مقدار 0/02 رادیان (معرف حد شکل پذیري متوسط بر اساس مبحث دهم مقررات ملی ساختمان و حد پایین سطح عملکرد آستانه فروریزش بر مبناي آیین نامه (SEAOC افزایش می یابد، که نوآوري مورد استفاده در این پژوهش میباشد. نتایج نشان میدهد روش DAP به خوبی نیاز جابجایی و زاویه دریفت طبقات را به خصوص براي سازه ه هاي بلند تخمین میزند و اثرات مود هاي بالاتر را لحاظ میکند.

کلیدواژه ها:

تحلیل دینامیکی غیرخطی ، تحلیل استاتیکی غیرخطی تطبیقی ، زاویه دریفت ، شکل پذیری متوسط