بررسی چگونگی تاثیر ِ ضریب برش پایه بر هزینه های دوران بهره برداری ِ قابهای خمشی فولادی

آنالیز هزینه ي دوران بهره برداري (LCCA1) روشی براي برآورد عملکرد سیستم ها در بسیاري از شاخه هاي مهندسی می باشد. در مهندسی زلزله رویکرد LCCA به دنبال بر آورد هزینه ي تحمیل شده به اجزاي سازه تحت زلزله هایی با دوره هاي بازگشت متفاوت می باشد. در این کار براي حصول ظرفیت لرزه اي سازه،به جهت استفاده در آنالیز دوره ي بهره برداريLCCA ,از آنالیز زمان دوام استفاده شد؛ این در حالی است که به طور سنتی استفاده ااز آنالیز رانش استاتیکی و آنالیز فزاینده ي دینامیکی رایج می باشد. در روش زمان دوام سازه تحت شتابنگاشت هاي فزاینده اي قرار می گیرد که مدت زمان هاي مختلف اعمال آن نمایانگر شدت هاي مختلف زلزله در هر یک از سطوح عملکردي میباشد. لذااستفاده از این روش موجب گشت تا با هزینه ي محاسباتی اي به مراتب اندك، دریافتی درست از عملکرد سازه در سطوح عملکردي پیوسته حاصل آید.براي نیل به اهداف مد نظرقاب هاي مشابه اي 7 طبقه، با ضرایب برش پایه ي متفاوت طراحی شدند.در گام بعد هر قاب طراحی شده با نرم افزار Open Sees مدل سازي شد و با انجام تحلیل تاریخچه ي زمانی غیر خطی ، داده هاي اولیه براي محاسبه ي هزینه ي دوران بهره برداري بدست آمد.در پایان با بررسی نتاییج بدست آمده دیدیم که در حدود هزینه هاي اولیه ي اختیارشده افزایش ضریب برش پایه عموما موجب کاهش مجموع هزینه هاي دوران بهره برداري میگردد.تمام اجزاي هزینه اي با افزایش ضریب برش پایه کاهش مییابند به غیر از جزء هزینه اي آسیب محتویات ناشی از شتاب که با افزایش ضریب برش پایه افزایش مییابد. مشاهده شد تغییر قیمت پایه ي جزء هزینه ي آسیب محتویات ناشی از شتاب، در مقادیر ثابت قیمت فولاد موجب کاهش نسبت ضریب برش پایه ي بهینه گردید.نمودار نهایی ارایه شده طراح را قادر میسازد با دانستن ویژگی هاي سازه و قیمت تمام شده ي هر کیلوگرم فولاد، ضریب برش پایه ي مناسبی را جهت دستیابی به طر حی بهینه برگزیند و از انجام عملیات وقت گیر و پر هزینه ي آنالیز هزینه ي دوران بهره برداري رهایی یابد.

کلیدواژه ها:

زمان دوام ، برآورد هزینه ی دوران بهره برداری((LCC ، طراحی عملکردی ، طراحی بر اساس دوران بهره برداری ، آیین نامه ی 2800