تدوین راهبردهای برنامه ریزی شهری در خصوص اراضی بلاء استفاده با تاکید بر توسعه درون زا در منطقه 9 شهرداری شیراز

در دهه های اخیر برنامه ریزان شهری به منظور مقابله با گسترش پراکنده رویی شهرها، از یک جهت و از جهت دیگر برای احیاء توسعه درونی شهرها، پیکان رشد و توسعه شهرها را به طرف توسعه درون زا نشانه رفته اند. این روند بازگشتی، شهرها را هر چه بیشتر به توسعه پایدار شهری نزدیکتر می نماید. احیاء توسعه درون زا نیازمند ایجاد تغییر و تحول به ویژه تحول در تراکم و کاربری زمین شهری می باشد. عموما چیستی تغییرات تراکم و کاربری زمین شهری، انعکاس دهنده تصویری گویا از نظر منظر شهری می باشد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی ولی از نظر روش همبستگی و موردی زمینه ای می باشد. در گردآوری داده ها، از روش های اسنادی و پیمایشی و در تجزیه و تحلیل اطلاعات از تکنیک تحلیل آماری، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شده است. براساس نتایج بدست آمده با توجه به آزمون گذاردن فرضیات پژوهش، از میان شاخص های مورد ارزیابی این پژوهش، شاخص مساحت زمین، تعداد مالکین و کاربری مجاز با ایجاد و گسترش اراضی بلاء استفاده رابطه معناداری داشته و به ترتیب بیشترین نقش را در ایجاد و گسترش زمین های بلاء استفاده در منطقه 9 شهرداری شیراز داشته اند.

کلیدواژه ها:

راهبرد ، برنامه ریزی شهری ، اراضی باء استفاده ، توسعه درون زا و شهر شیراز