بررسی و رفع تناقض در رابطه رزق و پارسایی در آیات و روایات

برخی از آیات قرآن کریم به این معنا اشاره دارد که اگر مردم عقاید و اعمال خود را بر طبق آنچه که فطرت اقتضا دارد، وفق دهند، برکات و خیرات به سوی آنها سرازیر می شود. اما در مقابل این آیات، آیات دیگری داریم که عامل گسترش روزی فساد و طغیانگری است و شاهد جوامعی هستیم که با وجود عدم ایمان و تقوی دارای رفاه اقتصادی هستند. با بررسی در قرآن کریم این نتیجه حاصل شد که آیات درباره علل گسترش روزی دو دسته هستند: آیاتی که ایمان و تقوی شرط نعمت بیان شده؛ آیاتی که تقوی و ایمان شرط نعمت بیان نشده. آنچه در این نوشتار مورد برسی قرار می گیرد، توجه به رابطه رزق و پارسایی است که معمولا0 بعنوان یک پارادکس بین نظریه و واقعیت نمودار بوده وکمتر بدان پرداخته شده است. البته آیات و روایاتی که در خصوص رابطه رزق و پارسایی آمده است را می توان به سه دسته تقسیم کرد: تقوا و پارسایی ارتباطی به رزق ندارد، تقوا و پارسایی باعث کاهش رزق می شود، تقوا و پارسایی باعث افزایش رزق می شود.

کلیدواژه ها:

رزق ، رزق مادی ، رزق معنوی ، تقوا و پارسایی.