حق یا حکم بودن اختیار رجوع زوج در طلاق رجعی از منظر فقه و حقوق ایران

در فقه و حقوق ایران طلاق رجعی به عنوان یکی از انواع طلاقها مد نظر است. در طلاق رجعی رجوع زوج در مدت معین به مطلقه وجود دارد. اهمیت رجوع مرد به مطلقه تا جایی است که با سست شدن بنیان خانواده، فروپاشی جامعه را در بردارد.لذا اختیار رجوع مرد در جامعه ی امروزه که لحظه به لحظه آمار طلاق افزایش می یابد، اهمیت بسیاری دارد. این اختیار بر طبق تصریح آیه 228 سوره بقره و به صورت ماده قانونی در قانون مدنی بیان شده است، لـذا مـاده ) 1148 (قـانون مـدنی بیـان میکند:»در طلاق رجعی برای شوهر در مدت عده حق رجوع است « شارع مقدس و همچنین مقنن محترم اختیار رجوع را بیان کرده اند، اما این که این اختیار حق شخصی زوج است ومیتواند آن را مثل بقیه ی حقوق صلح یا اسقاط کند یا حکم است و دستوری وضعی یا تکلیفی از طرف شارع و قابل اسقاط و صلح نیست، را بیان نکردهاند. این ابهام مهم وجود دارد. حال باید حق یا حکم بودن اختیار رجوع زوج معلوم بشود، زیرا طرفین برای گریز از آثارطلاق رجعی در پی صلح یا اسقاط اختیار رجوع توسط زوج است و حتی در برخی مواقع زوجه حاضر است عوضی مثل نفقه ی در ایام عده و یا مهر خود را در مقابل اسقاط اختیار رجوع معاوضه نماید تا شاید از این طریق از قید تمکین شوهر رهایی یابد. حال اگر اختیار رجوع حق فردی باشد صلح و اسقاطش صحیح است ولی اگر حکم باشد غیرقابل صلح و اسقاط است. در این تحقیق به بررسی حق یا حکم بودن اختیار رجوع زوج در طلاق رجعی پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

طلاق رجعی ، رجوع زوج ، اسقاط ، مطلقه رجعیه ، اختیار رجوع