بررسی خاصیت خورندگی و رسوب دهی آب های زیرزمینی دشت دزفول- اندیمشک

دو مشکل اساسی و مشترک موجود در اکثر صنایع، از جمله صنعت آ ب ، خورندگی و تشکیل رسوب می باشد . بنابراین لازم است برنامه دقیقی برای کنترل وضعیت آب از لحاظ خورندگی و رسوبگذاری وجود داشته باشد تا بتوان در صورت لزوم با اعمال روشهایی، مشکلات فوق را به حداقل رسا نید. از این جهت در این مطالعه، خاصیت خورندگی و رسوب دهی آب های زیر زمینی دشت دزفول - اندیمشک مورد ارزیابی قرار گرفت . بدین منظور از بیست و دو چاه موجود در 86 نمونه برداری گردی د . با آنالیز نمونه ها، میزان خورندگی و - 85 و 87 - منطقه در فصول مختلف در دو سال 86 پتانسیل رسوب دهی آن ها براساس دو شاخص اشباع لانژیلر و اندیس پایداری تعیین گردید . نتایج نشان داد که بر اساس شاخص اندیس پایداری، آب تمامی چاه ها در طول دو سال همواره دارای خورندگی شدید بوده است. اما شاخص اشباع لانژیلردر تعیین میزان خورندگی آب، اندکی با احتیاط ت ر عمل می کند ولی با این همه بر اساس این شاخص نیز آب اکثر چاه ها دارای خورندگی شدید تعیین گردید.

کلیدواژه ها:

خورندگی ، رسوب دهی ، شاخص اشباع لانژیلر. اندیس پایداری