تأثیر آموزش موسیقی و نقاشی در افزایش خلاقیت و کاهش پرخاشگری کودکان پیشدبستانی شهر همدان
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 481
فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_BPJ-10-1_001
تاریخ نمایه سازی: 26 آذر 1399
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: با توجه به شیوه بالای پرخاشگری در سن پیش دبستانی و اهمیت خلاقیت در این دوره از زندگی و تاثیر ان بر دوره های بعدی پژوهش حاضر با هدف تعیین اثریخشی آموزش موسیقی و نقاشی بر افزایش خلاقیت وکاهش پرخاشگری در دانشآموزان پیشدبستانی شهر همدان انجام شد. روش بررسی: روش پژوهش حاضرآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون باگروه گواه بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمامی دانشآموزان پیشدبستانی شهر همدان در سال 96-95 بود. نمونۀ آماری 45 نفر از دانشآموزان پیشدبستانی بودند که با روش نمونهگیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و و یک گواه گمارش شدند. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامۀ 43 سؤالی پرخاشگری کودکان پیشدبستانی، و مقیاس تفکر خلاق تورنس بود. دادهها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس چندمتغیره تحلیل شدند. یافتهها: نتایج نشان داد که آموزش نقاشی بهطور معنیداری منجر به کاهش پرخاشگری (001/0 > P) و افزایش خلاقیت ( 001/0 > P)، دانشآموزان پیشدبستانی شد. همچنین آموزش موسیقی باعث کاهش معنی دار پرخاشگری (001/0 > P) و افزایش معنی دار خلاقیت ( 001/0 > P)، دانشآموزان پیشدبستانی شد. اما بین آموزش نقاشی و آموزش موسیقی در کاهش پرخاشگری و افزایش خلاقیت تفاوت معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: آموزش نقاشی و موسیقی از طریق ابزار افکار و احساسات ابراز نشده و تقویت مهارت های انعطاف پذیری و بسط و سیالی موجب کاهش پرخاشگری و تقویت خلاقیت در کودکان پیش دبستانی شده است. در نتیجه می توان از آنها به عنوان یک روش آموزش موثر در کودکان پیش دبستانی استفاده کرد
نویسندگان
مینا بروجردی
دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی،زنجان، ایران
حسن اسدزاده
دانشیار روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی علامه طباطبایی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
مسعود حجازی
استادیار روانشناسی، گروه روانشناسی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران
غلام حسین انتصار فومنی
استادیار روانشناسی، گروه روانشناسی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :