تدوین اصول طراحی مدارس اجتماعی با رویكرد بازی

آنچه كه سبب بقا و استمرار تمدن ها و جوامع بشري مي شود، بستگي به انتقال مجموعه علوم، مهارت ها وارزش هاي هر نسل به نسل بعدي دارد كه اين فرآيند توسط صاحبنظران و متخصصان، اجتماعي شدن خوانده مي شود.اجتماعي شدن يك سيستم دو جانبه جهت ارتباط بين فرد و جامعه مي باشد كه سبب مي گردد انسان ها سبك و سياقمناسب ايفاي نقش هاي اجتماعي را فراگيرند. خانواده، همسالان و مدرسه داراي مهمترين و اصلي ترين نقش در بين عواملمؤثر در جامعه پذيري كودكان و نوجوانان مي باشند. معمولا در خانواده ها، مهارت هاي اجتماعي به صورت غيرمستقيمآموزش داده مي شود اما بايستي كه اين مهارت ها با توجه به اصول و قواعد يادگيري و استفاده از روش هاي روانشناسي درمراكز رسمي آموزشي، به كودكان آموخته شود. با توجه به پژوهش هاي انجام شده، مشخص شده است كه بسياري ازاهداف اساسي تربيتي كودكان در بازي ها موجود مي باشد و از اين طريق مي توان به صورت آموزش مستقيم و غيرمستقيمبه اهداف اصلي و اساسي تربيتي همچون جسمي، اجتماعي، عقلاني، اخلاقي و عاطفي رسيد. هدف اصلي در طراحي اينمجموعه آموزشي، امكان مراوده و تعامل اجتماعي دانش آموزان ميباشد تا بتوان از طريق كنش و واكنش سيستماتيك وهدايت شده، سبب رشد شخصيت اجتماعي دانش آموزان شد.

کلیدواژه ها:

مدارس اجتماعی ، بازی ، کودک ، نوجوان ، رشد فکری و جسمی