بررسی میکرومدلی تزریق پلیمربه نفت سنگین در فرآیندهای ازدیاد برداشت نفت

تزریق پلیمر یکی از روشهای ازدیاد برداشت شیمیایی محسوب می شود .درواقع تزریق پلیمر هم جزء روش هایکنترل تحرک پذیری و هم جزء روش های شیمیایی به حساب می آید و این روش باعث بهبود هر دو بازده میکروسکوپیو ماکروسکوپی تولید نفت می شود. پلیمرهای مورد استفاده به منظور ازدیاد برداشت نفت عموما برپایه آکریل آمید هستندکه پلیمری مصنوعی و به صورت محلول در آب است. این پلیمر به دلیل قیمت مناسب، حلالیت در آب تحت شرایطگوناگون و قابلیت تهیه آن به صورت غیر یونی، آنیونی و کاتیونی و همچنین قابلیت دستیابی به وزن های مولکولی بالا ومتفاوت در ازدیاد برداشت نفت بسیار مورد توجه قرار گرفته است.در این پژوهش به منظور بررسی مقدار بهینه پلیمرتزریقی و نیز غلظت بسته شدن میکرومدل و نیز مشاهده پدیده انگشتی شدن تزریق پلیمرهای پلی آکریل آمید آنیونی بادرصد آب پوشی حدود 25 درصد مولی با وزن مولکولی حدود 18 میلیون که ازدیاد برداشت آن به اثبات رسیده استانجام شده است. شناخت حرکت سیالات در محیط های متخلخل کمک زیادی به یافتن مؤثرترین روش های ازدیادبرداشت می کند. به منظور بررسی اثر تزریق پلیمر و پیدا کردن غلظت بهینه برای نفت های سنگین ما از میکرومدل هایشیشه ای که از لحاظ ابعاد حفره و عمق بسیار نزدیک به ابعاد مخزن است مورد استفاده قرار داده ایم. پلیمر مورد استفادهدر این پژوهش از پلی اکریل آمید آنیونی هیدرولیز شده می باشد که در 5 غلظت 500، 1000 و 1500 و 2000 و 4000بر روی یک نوع نفت های سنگین با گرانروی های 290mPa.s مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت و در هر مرحله میزان ازدیاد برداشت نفت مورد نظر با پلیمر تزریقی توسط دوربین هایی با کیفیت بالا و با استفاده از پردازش تصویر مورد ارزیابیقرار گرفت ما در این غلظت از 38.64 درصد بازیافت داشتیم تا 74.58 درصد و نیز وجود ناحیه s شکل برای ازدیاد برداشت ثابت گردید و نیز غلظت بسته شدن میکرومدل را 4000ppm تشخیص داده شد.

کلیدواژه ها:

میکرومدل ، پلیمر ، غلظت بهینه ، ازدیاد برداشت نفت ، نفت سنگین