تهیه پلی وینیل کلراید کلره

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 527

فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CBGCONF07_002

تاریخ نمایه سازی: 22 آذر 1399

چکیده مقاله:

در دنیای کنونی پیشرفت فناوری، استفاده از پلی وینیل کلراید نیز پیشرفت روز افزونی دارد. در تعداد بی شماری از صنایع،خانه ها، مدارس ودر بسیاری از لوازم خانگی این پلیمر ومواد ساخته شده ار آن مورد استفاده قرار می گیرد. با تو سعه کاربردپلی وینیل کلراید در ساخت لوله ها، آبرسانی وانتقال آب به منازل ومحله ای مختلف بدون واهمه از سمیت سرب که در لولههای فلزی پو شش داده شده بود، پیشرفت چشمگیری نمود. پلی وینیل کلراید در عایق کابل ها وترانسفورماتورها بکار گرفتهمی شود. بسیاری از اسباب بازی ها، کفپوش ها، قایق ها، بدنه تلفن ها وبعضی از لباس های خاص از پلی وینیل کلراید ساخته شدهاست. با استفاده از پلی وینیل کلراید به جای فلزات در لوله های آب مشکل زنگ زدگی دیگر وجود ندارد.پلی وینیل کلراید یکی از قدیمی ترین مواد سنتزی وبا تاریخچه ای طولانی در صنعت می باشد. در سال 1835 هنری ویکتوررگنالت برای اولین بار منومر وینیل کلرایدرا گزارش نمود. توانایی رگنالت در پلیمریزاسیون وینیل کلراید مشخص نمی باشد.در سال 1872 اوگن بومان، شیمیدان آلمانی تاثیر نور خورشید بر وینیل کلرایدرا بررسی نمود. وی نشان داد که هنگامی کهوینیل کلراید در معرض نور خور شید قرار می گیرد ماده سفید رنگی حاصل می شود. بعد از آن تا سال های 1912-1917 که شیمیدان آلمانی فریز کلات تولید پلی وینیل کلراید را بنا نهاد واختراعی در این مورد ثبت نمود، فعالیت خاصی در این زمینهصورت نگرفت. در آن هنگام سنتز وینیل کلراید از واکنش هیدروژن کلراید واستیلن در دمای C° 180 ودر حضور کاتالیس هایفلزی انجام وسپس فرآیند پلیمریزاسیون وینیل کلراید صورت می گیرد که در اختراعات اولیه به آن اشاره شده است. در سال 1926 والدو سیمون اولین استفاده را از پلی وینیل کلراید ارائه داد. وی وقتی در شرکت بی اف گودریج بعنوان محقق شاغلبود سعی نمود از پلی وینیل کلراید چسبی برای اتصال لاستیک به فلز تهیه نماید این اختراعات با شماره های1929453 و 2188396 در امریکا ثبت شده است. بر اساس این اختراعات در سالهای 1933-34، شرکت بی اف گودریج بطور شاخصی حجم تولید را بالا برد. پلی وینیل کلراید حاصله زمانی که در یک مایع با نقطه جوش بالا حرارت داده می شد، یکماده قابل انعطاف به مانند لاستیک وچرم می گردید. وقتی افزودنی هایی مانند نرم کننده به آن اضافه می شود یک ماده قابلفرایند قابل قبول با نقطه ذوب مناسب که محصول آن بصورت دائمی نرم وانعطاف پذیر است حاصل می شود. در طی جنگدوم جهانی بعلت کمبود لا ستیک استفاده از این پلیمر در کابل ها بعنوان عایق شتاب گرفت ودر آلمان، انگلستان وآمریکا پلیوینیل کلراید با فناوری امولسیون وسوسپانسیون تولید شد.

نویسندگان

داود صادقی فاتح

سازمان پژوهش های علمی صنعتی ایران

دنیا صادقی فاتح

دانشگاه صنعتی امیرکبیر