ارزیابی کی فی ابعاد حسی فضا در "خیابان های غذا" از منظر استفاده کنندگان (نمونه مورد مطالعه : خیابان سی تیر)

ادراک عبارت است از تجربه حسی ما از دنیای پیرامون، که مستلزم شناخت محرک های محیطی و اقدامات واکنشی به این محرک ها است. معماری قلمرو چند گانه از تجارب حسی است که متقابلاً یکدیگ ر تأثیر می گذارند و درون هم آمیخته می شوند و زمینه ادراک از یک فضا را فراهم می آورند. امروزه یکی از شاخص های توسعه شهری، وجود محدوده ها و خیابان های مخصوص عابرپیاده است و یکی از راهکارهایی که در سطح تاکتیکی مطرح است و بس یا ری از شهرها بر ای ارتقاء کیفیت فضاها و افزایش تعاملات اجتماعی از آن بهره می گیرند، ایجاد خیابان خوراکی ها است، این محدوده ها اغلب به صورت دائمی و گاهاً به طور موقت و فصلی ایجاد می شود. طرح "خیابان غذا" پروژه ای در حیطه منظر شهری است که با ایجاد آن کیفیت های فضایی نظیر سرزندگی ،ماندگاری و حیات شبانه در این محل تقویت شده و تعاملات اجتماعی که کلید اصلی ایجاد فضای شهری است، ارتقاء پیدا خواهد کرد. در کشور ما در دهه های اخیر تعداد خیابان های غذا در حال افزایش است و به طور قطع به یقین این روند صعودی خواهد بود. اما "آیا این خیابان های غذا از استاندارد های لازم در جهت ارتباط انسان ها با محیط برخوردار هستند یا خیر؟" سوالی استکه موضوع پژوهش حاضر را به خود اختصاص داده است. در ادامه این سوال به دنبال یافتن پاسخ به آن با کمک بررسی نمونه های مختلف داخلی و خارجی و انجام مطالعات کتابخانه ای و انجام بررسی میدانی اقداماتی صورت گرفته است و نتیجه ای این بررسی ها حاکی از آن است که بر ای طراحی و اجرای "خیابان غذا" با کیفیت مطلوب علاوه بر در نظر گرفتن استاندارد های فیزیکی، استانداردهای حسی و روان ی محیط در راستای آسایش مخاطبین بسیار پر اهمیت است

کلیدواژه ها:

منظر شهری ، معماری چند حسی ، خیابان غذا ، خیابان سی تیر