تاثیر مصالح بوم آورد بر معماری پایدار

در این پژوهش ابتدا عوامل تعیین کننده ی معماری پایدار در چهار حوزه مردم، طبیعت ،ساخت و الگو بررسی می شود. سپس جایگاه این عوامل در رویکردهای نظری معماری بومی تبیین و ساختار آن بررسی می شود. برای تبیین موضوع ابتدا ساختار مولّد معماری که اساس تعاریف و رویکردها را شکل می دهد به طور کلّی از زبان نظریه پردازان معماری ارائه شده و در ادامه مولدهای معماری بومی که از بطن تعاریف بیرون میآید مشخص شده است تا پایه ی مدل های پنج گانه ای از رویکردهای معماری بومی را تشکیل دهد که عبارتند از:1 رویکرد مبتنی بر مشارکت مردم - 2 رویکرد مبتنی بر ساخت گرایی طبیعی - 3 رویکرد مبتنی بر الگوگرایی طبیعی - 4 رویکرد مبتنی برمطلق گرایی طبیعی 5 رویکرد مبتنی برکلی نگری. این دسته بندی ها رابطه و نسبتی که مولّدهای معماری بومی در هر تعریف با هم برقرار می کنند، تمایز تعاریف را از یکدیگر مشخص می کند. یکی از مهم ترین اهداف توسعه پایدار، حفظ بوم و اصلاح نگاه به آن است و تجلی توسعه پایدار در حوزه محیط ساخته شده معماری پایدار نامیده می شود. در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی تحلیلی، ابتدا به بررسی تحقیقات و اسناد در زمینه شناخت اصول فرهنگ بومی و معماری پایدار و تأثیرآن برمعماری بومی می پردازد، سپس با استفاده ازتحلیل تحقیقات انجام شده، تأثیر فاکتورهای مهم برتحقق این هدف تبیین می گردد. تا شاخصه های ارزشی و کاربردی مبانی تحقیق شناسایی و تحلیل شود نتایج حاصل بیانگر این است که شناخت اصول فرهنگی و پایداری امری ضروری است.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، معماری بومی ، مصالح بومی ، مولّد معماری