ارزیابی نقش حس تعلق به مکان در سرزندگی کاربران مسکن معاصر (نمونه موردی: منطقه مهرشهر کرج)

شهرها و عرصه های سکونتگاهی به مثل موجودات زنده ای هستند که حیات می سابند رشد می کنند به بلوغ می رسند و برایادامه حیات به سرزندگی و نشاط نیازمندند امروز شهرهای شهرهای بزرگ با رشد بالای جمعیت و توسعه بی حد کالبدیمواجه هستند از این رو سبب شده است تا شهرها با مسائل و تنگناهایی چون جدایی محل کار از سکونت، دوری از طبیعت،کاهش فضا های تفریحی و گذاران اوقات فراغت، کاهش فضای باز و در نهایت عدم تعلق و سرزندگی مواجه گردند. سرزندگیفضاهای سکونتی مبتنی بر حضور مردم کاربران است حس تعلق و حس مکان با هویت و هویت مندی رابطه نزدیک دارد.هویت خود به فرهنگ و سنت وابسته است و این حس تعلق در فرهنگ و سنت های مختلف گوناگون است و بازتاب هایمختلف دارد درتعریف حس مکان فرد را یک احساس گر صرف فرض کرده ایم اما در حقیقت این احساس گر در محیط پامیگذارد و ایجاد هویت می کند بدیهی است اگر هویت فرد با روح مکان و سرزندگی دارای مشترک ملموسی باشد فرد احساستعلق به محیط ودر آنجا احساس آرامش ذهنی می کند این حس از توجه برانگیزترین احساس مکانی است وبدون شک بایدمورد توجه طراحان باشد. تحقیق حاضر از نوع توصیفی و تحلیلی بوده که مرکز توجه این پژوهش، مطالعه عوامل ایجاد کنندهحس تعلق و سرزندگی در مجتمع های مسکونی می باشد. با بررسی عوامل شکل دهنده به سرزندگی در مجتمع های مسکونیاز دیدگاه روانشناسی محیطی، بدنبال پاسخگویی به این سؤال اساسی است که طرح کالبدی مجتمع های مسکونی منطقهمهرشهر کرج چه نقشی در ایجاد حس سرزندگی ساکنین دارد؟ و در این راستا ابتدا به تعریف مفاهیم اساسی مرتبط به حستعلق و سرزندگی در مسکن و سپس به تبیین عوامل و راهکار های موثر بر حس تعلق و سرزندگی از منظر صاحب نظرانمورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

مسکن معاصر ، کیفیت کالبدی ، هویت ، حس تعلق ، سرزندگی ، روانشناسی محیطی