روابط عاطفی و خودکارآمدی در زمان همه گیری ویروس کرونا

ویروس کرونا یک ویروسی عفونی جسمی وهمه گیر است که بالاخره فروکش خواهد کرد اما تبعات روانی ناشی از آن بسیار بیشتر از جنبه جسمی آن بوده و اختلالات روانی جدی به دنبال خواهد داشت. پژوهش حاضر با هدف بررسی روابط عاطفی و خودکارآمدی در زمان کرونا انجام شده است. روش پژوهش حاضر همبستگی بوده و جامعه آماری این پژوهش را کلیه ساکنین شهر رشت در سال 1399 تشکیل می دادند طریق برنامه نظرسنجی آنلاین 120 نفر در این پژوهش شرکت کردند و به پرسشنامه های روابط عاطفی علوی 1387 و کارآمدی شرر و مادوکس 1982 پاسخ دادند. نتایج با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه در نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین روابط عاطفی نسبتاً مطلوب و مطلوب با کارآمدی رابطه معنادار وجود دارد. همچنین بین روابط عاطفی نامطلوب باکارآمدی رابطه وجود ندارد. P>0/01. با توجه به نتایج، آموزش های آنلاین و مجازی در قالب وویس، فیلم و غیره می تواند تا حدود زیادی موجب افزایش روابط عاطفی و کارآمدی در زمان بحران های مختلف ناشی از بیماری، جنگ و غیره شود.

کلیدواژه ها:

روابط عاطفی ، خودکارآمدی ، کرونا