ارتباط الگوهای سرشت و منش با علایم نگرانی در دانشجویان

نگرانی یکی از اجزای مهم اضطراب بوده که با کاهش عملکرد روانی، اجتماعی و شغلی همراه است. هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط الگوهای سرشت و منش با علایم نگرانی دانشجویان دانشگاه ارومیه بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه ارومیه در سال تحصیلی 1398-99 بودند که نمونه ای به حجم 200 دانشجو از طریق نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه نگرانی پنسیلوانیا و پرسشنامه الگوهای سرشت و منش کلونینجر استفاده شد. نتایج حاصل از پژوهش با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون با رعایت پیش فرض های آن نشان داد بین الگوهای سرشت و منش با علایم نگرانی دانشجویان رابطه معنادار وجود دارد. با توجه به یافته های حاصل از این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که توجه به الگوهای سرشت و منش افراد نگران ازاهمیت بسزایی برخوردار می باشد.

کلیدواژه ها:

سرشت و منش ، نگرانی ، دانشجویان