تأثیر انعطاف‌پذیری استراتژیک بر مدیریت سبز در راستای رقابت‌پذیری شرکت با توجه به نقش مشروعیت سازمانی و حمایت نهادی

در چند دهه گذشته، دغدغه‌های زیست‌محیطی پیرامون فعالیت‌های صنایع، شرکت‌های مختلف را بر آن داشته تا از اقدامات مدیریت سبز استقبال کرده و از این طریق به مزیت رقابتی دست یابند. شرکت‌ها برای پائین آوردن هزینه‌ها و افزایش تمایز، به سراغ منابع و قابلیت‌های سبز ارزشمند و منحصربه‌فردی می‌روند که به عملکرد برتر آنان کمک کرده و درعین‌حال، یک نگرش مسئولیت زیست‌محیطی را نیز ایجاد ‌کند. این پژوهش با ترکیب رویکرد قابلیت پویا و نظریه نهادی، نحوه پاسخگویی شرکت‌ها به فشارهای مدیریت سبز را مورد بررسی قرار داده است. پژوهش حاضر، از نوع تحقیقات کاربردی، توصیفی- پیمایشی و با ابزار پرسشنامه است. جامعه آماری کلیه شرکت‌های فعال صنعت متالورژی شرکت‌کننده در چهاردهمین نمایشگاه بین‌المللی این صنعت در سال 1396 بوده‌اند که تعداد نمونه آن 140 شرکت به صورت روش نمونه‌گیری تصادفی از این جامعه انتخاب شدند. ضمن این‌که برای تحلیل از معادلات ساختاری مبتنی بر واریانس با استفاده از روش حداقل مربعات جزئی با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS وPLS ، استفاده شده است و برای سنجش پایایی و روایی، از آزمون‌های آلفای کرونباخ، پایایی ترکیبی، روایی واگرا و همگرا استفاده شد. نتایج نشان می‌دهد که انعطاف‌پذیری استراتژیک بر پذیرش اقدامات مدیریت سبز تأثیر مثبت داشته است. ضمن این‌که مشروعیت سازمانی به‌عنوان نقش میانجی در رابطه بین پذیرش اقدامات مدیریت سبز و رقابت‌پذیری نیز تأثیر دارد.

کلیدواژه ها:

انعطاف‌پذیری استراتژیک ، مدیریت سبز ، رقابت‌پذیری شرکت ، مشروعیت سازمانی