بیان "سازگاری" در پاسخ به‌کنش‌گفتاری امری - ارشادی "پیشنهاد" در محیط کلامی روسی

کنش‌های گفتاری عبارتند از گفته‌هایی که همزمان با تولید آن عملی را که از آن نام برده می‌شود، محقق می‌سازند. زبانشناسان طبقه‌بندی‌های گوناگونی از آن ارائه داده‌اند که نخستین آنها متعلق به ج. اُستین می‌باشد. در این طبقه‌بندی‌ها با توجه به شکل به کارگیری سه کنش همزمان بیانی، منظوری و تاثیری، گروه‌های مختلفی متمایز است. یکی از این گروه‌ها را کنش‌های گفتاری امری-ارشادی و یا محرک می‌خوانند. مقصود از آنها آن دسته از گفته‌هایی است که موجب تحریک شنونده برای دست زدن به عملی می‌شوند. این گروه خود شامل زیرگروه‌های دیگری چون "پیشنهاد"، "دعوت"، "درخواست" و ... است. در پژوهش حاضر به بررسی و مشخص ساختن فرمول‌های اصلی که در محیط کلامی روسی برای بیان "پیشنهاد" به کار می‌روند، خواهیم پرداخت. عناصر زبانی‌ای را که در شکل‌گیری "پیشنهاد" نقش دارند می‌توان به سه گروه اصلی فعلی، صفت کوتاه و اجزاء تقسیم نمود. در گروه فعلی، افعالی چون хотеть (خواستن)، мочь (توانستن)، согласиться (موافقت کردن)، صورت منفی فعل возражать (مخالفت کردن) و... قرار می‌گیرند. согласен/согласна/согласны (موافق هستی؟/ موافق هستید؟) صورت صفت کوتاه است که برای بیان "پیشنهاد" از آن استفاده می‌شود. در دایره‌ی اجزاء که جزء کمکی کلام هستند، جزء پرسشی ли (آیا)، бы (کاش)، جزء منفی ساز не و جزء محرک давай(-те) (بیا/ بیایید) قرار دارند. استفاده از عناصر زبانی مذکور، به کارگیری آهنگ پرسشی و نیز توجه به رعایت راهکارهای مودب بودن، بلندهمتی، تواضع، تائید و توافق همگی موجب مودبانه‌تر شدن فرمول "پیشنهاد" می‌شوند.

کلیدواژه ها:

کنش‌های گفتاری ، پیشنهاد ، موافقت ، اصل ادب ، راهکار تواضع/ توافق