آسیب شناسی چگونگی آموزش زبان انگلیسی ویژه گردشگری در دانشگاه‌های کشور

هدف این مقاله آسیب شناسی کیفیت آموزش زبان انگلیسی تخصصی گردشگری در دانشگاه‌های ایران با استفاده از مدل کیرکپتریک (Kirkpatrick) است و در آن، واحدهای زبان انگلیسی تخصصی گردشگری در دانشگاه‌های ایران از چهار سطح واکنش، یادگیری، رفتار و نتایج مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. در این مطالعه کیفیت اجرای دروس مربوطه از دیدگاه 50 مدرس زبان انگلیسی در این دانشگاه‌ها، 200 فارغ‌التحصیل کارشناسی رشته گردشگری و 30 مدیر و صاحب کسب‌وکار در صنعت گردشگری ایران مورد بررسی قرار گرفت. ابزار پژوهش در این مطالعه شامل مستندات، پرسشنامه و مصاحبه بود. نتایج مطالعه نشان داد که اکثر فارغ‌التحصیلان مهارت قابل قبول برای گوش دادن، صحبت کردن، خواندن و نوشتن به زبان انگلیسی با توجه به اهداف تعریف‌شده توسط شورای عالی برنامه‌ریزی درسی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و همچنین جهت اشتغال در صنعت گردشگری را نداشتند. کاهش تعداد دانشجویان در کلاس ، تجهیز کلاس‌ها به امکانات کافی، کاهش زمان صحبت مدرسین در کلاس درس، افزایش زمان صحبت کردن دانشجویان در کلاس، بهبود انگیزه دانشجویان از پیشنهادات این مطالعه بوده است.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، ارزیابی برنامه آموزشی ، مدل Kirkpatrick ، انگلیسی تخصصی گردشگری ، فارغ‌التحصیلان رشته گردشگری