بررسی کیفی نقش معناگرایانه معماری ایرانی اسلامی در شکل دهی و هویت بخشی به مدارس ایران

بدون شک یکی از موضوعات مهم درهرجامعه ای، آموزش دانش آموزان و عوامل اثر گذار بر آن است.این تحقیق در پی آن است که با شناسایی عناصر معماری ایرانی اسلامی و بررسی تأثیر آن ها بر ایجاد انگیزه یادگیری در دانش آموزان، مدلی مناسب برای ساخت مدارس پیشنهاد کند. این پژوهش بصورت کیفی و با استفاده از روش نظریه زمینه ای (گراندد تئوری) به انجام رسیده است. جامعه ی مورد نظر براساس شناخت 23 تن ازاساتید و متفکران حوزه ی توسعه انتخاب شده است. و نمونه ها از بین اساتید برجسته ی هنر، مدیریت، معماری، تاریخ، مدیریت و جامعه شناسی انتخاب ومورد مصاحبه ی عمقی قرار گرفته اند. روش انتخاب محققان براساس نمونه گیری نظری صورت گرفته است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که معماری ایرانی اسلامی دارای شاخص ها و معیارهای است که می توان آنها را در مدارس ایجاد کرد. این تحقیق نشان داد که در معماری ایرانی اسلامی برای مدارس به 13 جنبه شامل: مؤلفه های معماری اسلامی، مؤلفه های معماری ایرانی، جامعه پذیری ایرانی، انگیزش، تلفیق معماری ایرانی اسلامی، تلقین، نور، سعادت، تغییرپذیری، حقیقت، حکمت متعالیه، ارتباط و مرکریت تمدن ایرانی. و در ایجاد مدارس مبتنی بر معماری ایرانی-اسلامی با توجه به اهداف متعالی اسلامی، انسان سعادتمند مد نظربوده که با انسان مرفه غربی متفاوت است.

کلیدواژه ها:

معماری ایرانی - اسلامی ، تلفیق ، آموزش ، فضا