پژوهشی در مورد فرزندان و نوادگان گرشاسب در منظومه ها و حماسه های ملی

گرشاسب، یکی از مشهورترین پهلوانان ایرانی است که بخشی از ادبیات اسطوره ای و حماسی ما در توصیف اعمال او و فرزندانش نریمان، سام، زال، رستم، سهراب، زواره، شغاد، فرامرز، زربانو و برزو است. در اوستا نام او «گرشاسب» و لقب او «نریمان» از قبیلۀ «سام» است، یعنی نام و لقب و خانواده او «سام نریمان، گرشاسب» است. اما بعدها لقب و نام خانواده او را به ترتیب فرزند و نوه او پنداشتند. گرشاسپ از جاودانان و در شمار یاوران سوش یانت، موعود آخرالزمان است. او نمرده است و در زمان سوش یانت به یاری او می شتابد. در این هنگام ضحاک از بند فریدون می گریزد و گرشاسپ او را برای همیشه نابود خواهد کرد. مطابق آنچه در شاهنامه آمده است، گرشاسب از سپهسالاران بزرگ فریدون و منوچهر بوده است. اسدی طوسی فتوحات او را به نظم در آورده که گرشاسبنامه نامیده می شود. این پژوهش به صورت کتابخانه ای صورت گرفته است و در این جستار، تحول شخصیت گرشاسب در متون مختلف بررسی شده است.

کلیدواژه ها:

اسدی طوسی ، گرشاسب ، فرزندان و نوادگان ، حماسه های ملی.