تحلیل کارکرد گفتمان در رمان «پاییز فصل آخر سال است»

امروزه یکی از شیوه های تحلیل متون، واکاوی آن بر اساس تحلیل گفتمان است. در تحلیل گفتمان متن در هر دو بعد معنا و صورت مورد توجه قرار می گیرد. از گذشته تا کنون گفتمان همواره به عنوان ابزاری قدرتمند و مؤثر برای نویسنده در پیشبرد روایت داستان به شمار می رود. وجود گفتمان های متنوع در داستان علاوه بر افزایش گیرایی داستان موجب تقویت چندصدایی و چندمعنایی قصه می شود و درک درون مایه را برای مخاطب تسهیل می کند. گفتمان ها می توانند ابعاد متفاوت سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی را شامل شوند. پژوهش پیشرو به چگونگی شکل گیری گفتمان وتأثیرات آن در معنابخشی به متن می پردازد. این پژوهش در تلاش است تا با روش توصیفی_تحلیلی به تبیین کارکردهای گفتمان در رمان پای یز فصل آخر سال است از نسیم مرعشی بپردازد و نشان دهد که عنصر گفتمان چگونه و تا چه میزان می تواند متن را در سیطره خود قرار دهد. این پژوهش پس از تشریح مفهوم گفتمان، کارکردهای آن را از جمله گسترش عمل داستانی، پیشبرد عمل داستانی، پرهیز از گفتوگوهای زائد و طولانی، واقعی جلوه دادن داستان از طریق گفت- وگوها و نشان دادن درگیری و کشمکش را در رمان پاییز فصل آخر سال است مورد تحلیل و واکاوی قرار دهد و درپایان نشان می دهد که نویسنده به خوبی و با بسامد بالا از گفتمان برای پردازش درون مایه داستانی خود بهره برده است

کلیدواژه ها:

ادبیّات داستانی ، تحلیل گفتمان ، درون مایه ، رمان معاصر ، مرعشی