بررسی پتانسیل استفاده مجدد از پساب استخرهای شنا برای آبیاری فضای سبز، مطالعه موردی شهر تهران

در سال‌های اخیر استفاده بی‌رویه از منابع آب سطحی و زیرزمینی، تنش زیادی بر منابع آب ایران وارد کرده است. بررسی روند مصرف آب در سال‌های گذشته و پیش‌بینی‌های صورت گرفته از نیاز آبی در سال‌های آتی، چشم‌انداز نامطلوبی از عدم تناسب بین تقاضا و منابع آب کشور در آینده نزدیک ترسیم می‌کند. برنامه‌ریزی برای شناسایی و استفاده از منابع آبی نامتعارف، مانند استفاده مجدد از آب خاکستری و پساب، کمک شایانی به تعدیل کمبود آب خواهد نمود. در این پژوهش، فاضلاب تولیدی استخر‌های شنا به‌عنوان یکی از انواع فاضلاب شهری که از نظر فنی، اقتصادی و محیط‌زیستی از پتانسیل زیادی برای اجرای طرح استفاده مجدد پساب شهری برخوردار است، مورد بررسی قرار گرفت. مطالعه موردی بر روی 10 استخر شنای عمومی در شهر تهران برای تعیین حجم و 7 استخر برای بررسی کیفی فاضلاب تولیدی در بخش‌های مختلف استخرهای شنا انجام شد. نتایج حاصل بیانگر آن است که آب دورریز در استخرها، فاضلابی با کیفیت و حجم زیاد است که پتانسیل خوبی برای استفاده مجدد دارد. به‌عنوان مثال میانگین COD نمونه‌های آزمایش شده  ppm 153 و  بیشترین مقدار آن ppm 246 بود که معادل بار آلی فاضلاب ضعیف شهری است. این پساب در بسیاری پارامترها منطبق بر استانداردهای آبیاری فضای سبز است و در برخی موارد مانند بار آلودگی آلی تعدادی از نمونه‌ها نیز اختلاف کمی با استانداردهای آبیاری فضای سبز دارد که با به‌کارگیری یک تصفیه ساده همچون فیلتراسیون عمقی و کربن فعال، این استانداردها را اقناع خواهد نمود. افزون بر این، به‌طور میانگین در هر مجموعه آبی روزانه 120 مترمکعب پساب تولید می‌شود که این عدد بیش از آب خاکستری تولیدی در یک مجتمع مسکونی 700 نفری است. استفاده مجدد از این پساب علاوه بر کاهش هزینه‌های انتقال و کاهش بار وارد بر تصفیه‌خانه‌های متمرکز، با تأمین آب مورد نیاز برای مصارف غیر شرب شهری مانند آبیاری فضای سبز منجر به کاهش فشار بر منابع آب کشور خواهد شد.

کلیدواژه ها:

پساب ، استخر شنا ، استحمام ، بازیافت و بازچرخانی آب ، جکوزی ، دوش ، فضای سبز