ارائه ساز و کاری جدید برای بهینه سازی چندهدفه مکان یابی در مهاجرت ماشین مجازی

یکی از چالش برانگیزترین مسائل در رایانش ابری، مسئله تخصیص منابع و توزیع آن با رعایت توازن بار است. یکی از رویکردهای محبوب برای حل مسئله تخصیص منابع، استفاده از الگوریتم های بهینه سازی تکاملی است. در این پژوهش، با استفاده از الگوریتم بهینه سازی ازدحام ذرات چندهدفه، روشی برای مکان یابی ماشین های مجازی ارائه می شود. از دو عامل انرژی و زمان به عنوان دو هدف برای افزایش کیفیت سرویس در کنار کاهش هزینه بهره برده می شود. شبیه سازی، با استفاده از نرم افزار کلودسیم انجام شده است. روش پیشنهادی به نسبت روش های پیشین که از مدل های فرامکاشفه ای که به هدف کاهش انرژی مصرفی طراحی شده بودند، انرژی کمتری را مصرف می کند. به دلیل بهینه سازی زمان اجرا، از نظر زمان اجرا نیز وضعیت بهتری را نشان داده است. روش پیشنهادی با ایجاد توازن بار روی ماشین های فیزیکی، موفق شده تا حد ممکن درصد افزایش تخطی از توافق نامه سطح سرویس دهی را بهبود ببخشد. روش پیشنهادی، کمترین میزان مهاجرت را در بین کارهای انجام شده ثبت کرده است. بهترین پاسخ ها عموماً در حالتی است که ماشین فیزیکی با بیشترین ظرفیت در حال استفاده است، به طور مثال با 600 ماشین مجازی، انرژی مصرفی 1928 . 2 کیلووات ساعت، تعداد مهاجرت، 32 مهاجرت و زمان اجرا، 17 . 49 دقیقه می باشد.

کلیدواژه ها:

رایانش ابری ، تخصیص منابع ، مکان یابی ماشین های مجازی ، توافق نامه سطح سرویس دهی ، الگوریتم بهینه سازی ازدحام ذرات چندهدفه