پیش بینی اعتیادپذیری براساس راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و تاب آوری در دانش آموزان پسر تیزهوش پایه ی متوسطه اول شهر تهران

هدف این پژوهش پیش بینـی اعتیاد پـذیري براسـاس راهبردهـاي تنظـیم شـناختی هیجـان و تـاب آوري در بـیندانش پسرآموزان تیزهوش بـود. پـژوهش توصـیفی و از نـوع همبسـتگی اسـت. جامعـه آمـاري شـامل تمـامیدانش آموزان پسر تیزهوش مشغول به تحصیل در پایه متوسطه اول منطقه شمال شهر تهران در سال 1398 بود. باروش نمونه گیري تصادفی خوشه اي چند مرحله اي نمونه اي به حجم 200 نفـر انتخـاب شـد. ابـزار جمـع آوريداده هاي پژوهش شامل پرسشنامه تنظیم شناختی هیجـان (گرنفسـکی و همکـاران 2001)، پرسشـنامه تـاب آوري(کانر و دیویدسون، 2003) و پرسشنامه اعتیادپذیري (فرجاد، 1385) بود. داده هاي پـژوهش بـا روش هـاي آمـارتوصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره با SPSS/26 تحلیل شد. نتـایج نشـان داد کـه بـینراهبردهاي مثبت تنظیم شناختی هیجان و تاب آوري با اعتیاد پذیري در بین دانش آموزان پسر تیزهوش رابطه مثبتو معنادار (p<0/05)، اما بین راهبردهاي منفی تنظیم شناختی هیجان با اعتیاد پذیري رابطـه منفـی و معنـادار بـود (P<0/05). همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیره نشان داد که دو متغیر پیش بین (تنظیم شـناختی هیجـان وتاب آوري) به طور همزمان 45/0 درصد از واریانس اعتیاد پذیري را تبیین کرد اند.

کلیدواژه ها:

اعتیاد پذیری ، تنظیم شناختی هیجان ، تاب آموز ، تیزهوش