رابطه بین گردش شرکای مؤسسه حسابرسی و تأخیر در گزارش حسابرسان با در نظر گرفتن محدودیت مالی

در این پژوهش دو مسئله را بررسی نمودیم: )1 رابطه بین گردش شرکای حسابرسی و تأخیر در گزارش حسابرس و )2( تأثیر محدودیت مالی بر رابطه بین گردش شرکای حسابرسی و تأخیر در گزارش حسابرس. برای بررسی این موضوع 116 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران را طی سال های 1393 تا 1397 بررسی نمودیم. برای تجزیه و تحلیل مدلها از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده و محاسبات با استفاده از نرم افزار استاتا13 انجام گرفته است. برای بررسی فرضیه های پژوهش نیز ابتدا با استفاده از روش VIF هم خطی بین متغیرها را بررسی کردیم و به این نتیجه رسیدیم که هیچ گونه هم خطی بین متغیرهای پژوهش وجود ندارد. سپس با آزمون ولدریچ، خودهمبستگی بین خطاها را بررسی کردیم، نتایج نشان داد که بین جمالت خطا، مشکل خودهمبستگی مرتبه اول وجود ندارد. بر اساس برآورد مدل رگرسیون فرضیه اول، به این نتیجه رسیدیم که بین گردش شرکای حسابرسی و تأخیر در گزارش حسابرسی، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. به عبارتی دیگر با افزایش گردش شرکای حسابرسی، تأخیر در گزارش حسابرسی نیز افزایش می یابد. در نتیجه فرضیه اول تحقیق تأیید می شود. همچنین نتایج نشان میدهد که متغیرهای اندازه شرکت و زیان شرکت رابطه مثبت و معناداری با تأخیر در گزارش حسابرسی دارند، اما اهرم مالی و رشد فروش رابطه معناداری با تأخیر در گزارش حسابرسی ندارند. در بررسی فرضیه دوم نیز به این نتیجه رسیدیم که محدودیت مالی تأثیر ی بر رابطه بین گردش شرکای حسابرسی و تأخیر در گزارش حسابرسی ندارد. در نتیجه فرضیه دوم تحقیق رد می شود. ضریب تعیین تعدیل شده مدل های پژوهش حدوداً برابر است با 0.49 و بیانگر این است که تقریباً 49 درصد از تغییرات متغیر وابسته، توسط متغیرهای مستقل و کنترلی توضیح داده میشود.