اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطاف پذیری شناختی زنان مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی

هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطاف پذیری شناختی زنان مبتلا به اختلال وسواس فکری-عملی بود. پژوهش حاضر از نوع پژوهشهای مداخلهای و نیمه تجربی با طرح پیش آزمون– پس آزمون با گروه گواه است. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز خدمات روانشناسی و کلینیک های مشاوره دولتی شهر تهران در سال 1399 بود که ابتلای آنها به اختلال وسواس فکری عملی به تایید روانشناس رسیده بود. نمونه این پژوهش شامل 30 نفر از افراد مراجعه کننده به مراکز مشاوره و خدمات روانشناسی دولتی تهران بود. داده ها با استفاده از پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی، پرسشنامه وسواس مازدلی هاجسون و راچمن (1977) به دست آمده است. گروه آزمایش طی 10 جلسه آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد تحت آموزش قرار گرفتند. برای انجام تجزیه و تحلیل داده های تحقیق از روش تحلیل کوواریانس تک متغیره و چند متغیره و نرم افزار spss .23 استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر انعطاف پذیری شناختی زنان مبتلا به اختلال وسواس فکری – عملی موثر است.

کلیدواژه ها:

آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد ، انعطاف پذیری شناختی ، زنان مبتلا به وسواس فکری- عملی