بررسی تاثیر پارامترهای لرزه خیزی بر نتایج تفکیک خطر لرزه ای

هدف این مطالعه بررسی حساسیت نتایج تفکیک خطر لرزه ای به متغیرهای ورودی تحلیل خطر احتمالاتی زمین لرزه است. برای این منظور، فرآیند تحلیل و تفکیک خطر لرزه ای برای گسل شمال تهران انجام می گیرد. از آنجایی که تعیین دقیق پارامترهای لرزه خیزی شامل ماکزیمم بزرگای محتمل زمین لرزه Mmax، بزرگای حداقل Mmax، و پارامترهای b,a در رابطه گوتنبرگ ریشتر برای این گسل امکانپ ذیر نیست، عدم قطعیت شناختی به این پارامترها اختصاص داده شد. سپس به کمک روش تحلیل حساسیت مبتنی بر تجزیه واریانس، سهم هر یک از این چشمه های عدم قطعیت در ایجاد تغییرپذیری در نتایج تفکیک خطر لرزه ای تعیین شد. نتایج نشان داد که پارامتر لرزه خیزی شیب رابطه گوتنبرگ ریشتر، b-value بیشترین تاثیر را بر بیشینه بزرگای محتمل زمین لرزه مستخرج از فرآیند تفکیک خطر لرزه ای دارد

کلیدواژه ها:

تحلیل خطر احتمالی زمین لرزه ، تفکیک خطر ، پارامترهای لرزه خیزی ، تحلیل حساسیت.