تعیین اثر مشخصات شکستگی و ابعاد سنگدانه در مصرف آب در طرح اختلاط رویه های بتنی با الگوی گروه بندی داده ها

طرح اختلاط مناسب و به کار بردن اجزاء مناسب یکی از الزامات مهم و اجتناب ناپذیر در عملیات اجرائی روسازی های بتنی است. انتخاب میزان شکستگی و اندازه سنگدانه ها عاملی است که اثر زیادی بر مقاومت و نیز مصرف سایر اجزاء مورد نیاز در مخلوط بتنی دارد. هدف از این مطالعه که به صورت عددی انجام شده، تعیین عوامل مهم در میزان مصرف آب در مخلوط بتنی مورد استفاده در روسازی بتنی مطابق دستورالعمل های ملی و بین المللی است. متغیرهای انتخاب شده شامل درصد شکستگی مصالح درشت دانه (شن) و مصالح ریز دانه (ماسه) و نیز میزان شکستگی هر یک از این مصالح می باشد. به کمک روابط استاندارد دستورالعمل ها و نمودارهای موجود میزان آب مصرفی در مخلوط بتنی محاسبه گردید و سپس با روش های آماری و تقسیم بندی داده ها از الگوی خوشه بندی داده ها مطالعه عددی تکمیل گردید. نتایج نشان میدهد که هر چه درصد شکستگی مصالح کمتر باشد میزان مصرف آب در بتن تازه کاهش می یابد به طوری که اگر شکستگی مصالح سنگی، کمتر از 49 درصدباشد میزان مصرف آن 160 کیلوگرم در هر متر مکعب است که این مقدار با افزایش شکستگی به 180 کیلوگرم بر متر مکعب بتن تازه می رسد. علاوه بر این مشخص گردید، بعد از عدد اسلامپ، میزان شکستگی مصالح سنگی و بعد از آن میزان شکستگی مصالح سنگی ریز یا ماسه و در نهایت درصد شکستگی مصالح سنگدانه بتنی بر میزان آب مورد نیاز موثر هستند

کلیدواژه ها:

شکستگی سنگدانه ها ، اندازه سنگدانه ها ، طرح اختلاط ، روسازی بتنی ، روش های آماری