تخمین پتانسیل استفاده مجدد از آب براساس استدلال فازی

مطالعات در سراسر جهان حاکی از آن است که خطر کمبود آب در مناطقی که تحت تأثیر تغییرات آب و هوایی قرار دارند در حال رشد است. ابزارهای پشتیبان تصمیم گیری می توانند به دولت ها برای شناسایی مشکلات تامین آب در آینده برای برنامه ریزی کمک کنند. فاضلاب تصفیه شده به عنوان یک منبع آب جایگزین مناسب در نظر گرفته می شود و در بسیاری از مناطق خشک در سراسر جهان برای مصارف غیر آشامیدنی مورد استفاده قرار می گیرد. این کار یک سیستم پشتیبان تصمیم گیری DSS را توصیف می کند که برای شناسایی پتانسیل استفاده مجدد از آب فعلی و متغییرهایی که سطح احیا را تعیین می کنند، ساخته شده است. DSS از سیستم استنتاج فازی به عنوان یک ابزار تصمیم گیری استفاده می کند. سطح استفاده مجدد از آب به عوامل محیطی مانند خشکسالی، شاخص بهره برداری از آب، مصرف آب، تراکم جمعیت و نرخ تصفیه فاضلاب مربوط می شود و هدف اصلی این مقاله ارائه ی پتانسیل استفاده مجدد از آب کشاورزی و شهری است و نتایج از یکسری مجموعه دادهبرای 155 منطقه و 183 شهر حاصل شده است. با وجود برخی تفاوت ها بین طبقه بندی ها و داده های شبیه سازی شده برای پتانسیل استفاده مجدد از آب کشاورزی و شهری، مشخص شد که FIS برای شناسایی پتانسیل استفاده مجدد از آب مناسب است. اطلاعات در مورد پتانسیل استفاده مجدد از آب بسیار مهم است زیرا هشداری راجع به نیازهای آبرسانی در آینده بر اساس سناریوهای تغییر آب و هوا صادر می کند، که به پشتیبانی از تصمیم گیری با هدف مقابله با کمبود آب کمک می کند.

کلیدواژه ها:

پتانسیل استفاده مجدد از آب ، کمبود آب ، منطق فازی ، تغییرات اقلیمی