استفاده از حرکت مورفولوژیک سازه ها در تولید افزایشی

امروزه یکی از چالش برانگیزترین مسائل در علوم مهندسی، اقتصادی کردن طرحهای قابل اجرا می باشد که در صورت عدم توجیه پذیری، به آنها اجازه اجرا داده نمی شود. در روش های قبلی که برای بهینه یابی توپولوژی استفاده می شد، مشکلاتی مانند ضمنی بودن توابع و زیاد بودن متغیرهای طراحی که به دلیل مرتبط بودن مدل تحلیل سازه ای و مدل بهینه یابی، منجر به مسائل دشوار طراحی می شود، وجود داشت . یکی از روش های جدید بهینه یابی توپولوژی که این محدودیت ها را تا حدودی بهبود می بخشد، روش جدیدی به نام حرکت مورفولوژیک اجزا MMC است. ما در این مقاله از روش MMC برای بهینه یابی سازه ها استفاده کرده و چگونگی رفتار آن در تولید افزایشی را مورد بررسی قرار خواهیم داد . در ادامه مثال های عددی را برای نشان دادن تاثیر این روش ارائه می نماییم.

کلیدواژه ها:

بهینه یابی توپولوژی ، حرکت مورفولوژیک اجزا ، تولید افزایشی