حفظ حریم خصوصی در امضای دیجیتال
محل انتشار: هفدهمین کنفرانس بین المللی انجمن رمز ایران
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 747
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ISCC17_014
تاریخ نمایه سازی: 22 آبان 1399
چکیده مقاله:
امضای دیجیتال یکی از مهم ترین ابزارها برای دست یابی به احراز اصالت، یکپارچگی و انکارناپذیری در کاربردهای امنیتی است. یک امضای دیجیتال معمولی در حالت کلی قابل وارسیتوسط عموم است. به زبان ساده، هر موجودیتی که یکزوج پیام و امضا را به هر طریقی به دست آورد، قادر به تشخیص این است که ”چه پیامی“ و توسط ”چه کسی“ امضا شده است.اگرچه این ویژگی امضای دیجیتال معمولی در بسیاری از کاربردها یک ویژگی مفید به شمار می آید، ولی در بسیاری دیگر از کاربردهای امنیتی مانند سامانه های رأی گیری الکترونیکی، پولالکترونیکی، حراج های الکترونیکی، تبادلات منصفانه، احراز اصالت در فضای ابری و ... لازم استکه ضمن احراز اصالت امضاکننده، حریم خصوصی وینیز تا حد معقولی محفوظ بماند.حریم خصوصی در یک امضای دیجیتال تعاریف متعددی بسته به کاربرد مربوطه دارد.در این سخنرانی، روی دو مورد از تعاریف حریم خصوصی در امضاهای دیجیتال متمرکز می شویم. این دو مورد عبارت اند از: محرمانگی و انتقال ناپذیری که کارآمدترین ابزار برای نیل به آن ها به ترتیب سامانه های امضارمز SC و سامانه های امضا با وارسی گر مشخص DVS محسوب می شوند. در این سخنرانی، با تمرکز روی این دو مورد، راجع به مفاهیم، کاربردها، شماهای ارائه شده و پژوهش های اخیر در این زمینه مطالبی ارائه می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
پروین رستگاری
استادیار، دانشکده فنی و مهندسی گلپایگان، گلپایگان، اصفهان