بررسی تشکیل مسائل و مشکلات تعاونی آب بران دشت ارغوان بهبهان

با توجه به اینکه اراضی تحت کشت ابی تنها حدود 20% کل اراضی تحت کشت جهان را شامل می گردد حدود 50% غذای دنیا از این اراضی بدست می اید بنابراین نقش اراضی ابی در افزایش تولید در واحد سطح کاملا محسوس می باشد سابقه تاریخی موضوع نشان میدهد که دولت مدیر خوبی در بهره برداری و نگهداری از تاسیسات ابی نیست باید جایگزینی مناسب جهت عهدهدار شدن وظایف دولت درا ین خصوص پیدا نمود بطوریکه بتواند ضمن کاهش تصدی گری دولت بهبود و مدیریت بهره برداری و نگهداری و توزیع آب را تضمین نماید. با سپردن کار مردم به مردم درامور مرتبط با آب کشاورزی در شبکههای ابیاری و زهکشی و دشتها می توان بهینه سازی مصرف آب و افزایش راندمان ابیاری را بهدست اورد با مدیریت مشارکتی می توان در راستای توسعه امور زیرساختی و تولیدی محصولات کشاورزی نیز گامهای مثبتی برداشت. دشت ارغوان واقع در غرب جاده بهبهان - اهواز که دراین دشت 12 مزرعه به مساحت 650 هکتار از اراضی یکپارچه شده موصوف به جنومیلک و قلعه رئیس تقی به این جهت که منطقه از مناطق و مزارع مهم و با استعداد کشاورزی منطقه محسوب می شود جهت تشکیل تعاونی آب بران انتخاب گردید که دراین مقاله به مسائل و موانع موجود برسر راه این شرکت ها پرداخته است.

کلیدواژه ها:

اراضی ابی ، مدیریت کارا ، تشکلهای مردمی