بررسی تاثیر تبخیر و تعرق بر میزان افت سطح ایستابی و فاصله زهکشهای پلکانی

در مناطق با شدت بالای تبخیر و تعرق در طی فصل رویش و باردهی، ریشه اغلب گیاهان فعالانه آب را از اعماق خاک جذب کرده و نقش موثری در افت سطح ایستابی ایفا مینمایند. لذا لحاظ کردن اثرات تبخیر و تعرق، نرخ افت سطح ایستابی را افزایش داده و متعاقباً باعث افزایش فاصله زهکشها و به تبع آن کاهش هزینه های اجرایی میگردد. در تحقیق حاضر با استفاده از آمار و دادههای هواشناسی و مزرعهای مربوط به اراضی کشت و صنعت امام خمینی (ره) سعی در محاسبه تأثیر تبخیر و تعرق بر روند افت سطح ایستابی و به تبع آن فاصله زهکشهای پلکانی، تحت شرایط مزرعه آزمایشی گردید. نتایج نشان میدهد برای1/5 ، 2و 2/5 روزبعد از قطع آبیاری به ترتیب 10 ، 7 و 9 سانتی مترافت بیشتر نسبت به بدون در نظر گرفتن تأثیر تبخیر و تعرق در حداکثر تراز سطح ایستابی حاصل شده است، که در نظر گرفتن این مقادیر باعث کاهش 9 تا 1 درصدی فاصله زهکش ها میگردد. اما این مقادیر برای 3/5 روز بعد از قطع آبیاری یکسان میباشند که این موضوع بیانگر ایناست که بعد از عمق 1/2 متری سطح زمین، تأثیر تبخیر و تعرق بر روی افت سطح ایستابی از بین رفته است

کلیدواژه ها:

تبخیر و تعرق ، زهکش پلکانی ، سطح ایستابی ، دبی زهکش ، فاصله زهکشی