تاثیر شوری خاک و آب بر رشد و عملکرد ژنوتیپ های گندم

در بسیاری از نقاط دنیا، بویژه مناطق خشک و نیمه خشک، شوری یکی از موانع اصلی در تولید محصولات زراعی است. یکی از راهکارهای بهره برداری از این اراضی استفاده از گیاهانی است که قادر به تحمل شوری و تولید اقتصادی در شرایط شوری می باشن. گندم گیاهی نیمه مقاومت به شوری است که آستانه تحمل به شوری آن 6 دسی زیمنس بر متر گزارش شده است (4) اثرات تنش شوری بر عملکرد و اجزاء عملکرد گندم توسط تعداد زیادی از محققین مورد بررسی قرار گرفته است (1و5) . از آنجا که اجزاء مختلف عملکرد تاثیر متفاوتی بر عملکرد نهایی دارند حساسیت عملکرد نهایی به تنشهای محیطی به خصوص تنش شوری تابعی از حساسیت هر یک از اجزاء عملکرد می باشد (4). رشد و نمو اجزاء عملکرد در مراحل فنولوژیکی متفاوت صورت میگیرد بنابراین زمان اعمال تنش می تواند عامل مهمی در تعیین عملکرد درگیاه باشد (3). در شرایطی که تنش شوری درتمام دوره رشد گیاه اعمال شده باشد، کاهش عملکرد دانه بیشتر از زمانی است که شوری بطور مقطعی و تنها در بخشی از فصل رشد گیاه را تحت تاثیر قرار داده باشد.