رابطه مدیریت محیطی در سازمان تامین اجتماعی و جهت دهی توانمندی های منابع انسانی جامعه مورد مطالعه سازمان تامین اجتماعی

محقق با هدف آشنایی با مفهوم توامندی و مدیریت عوامل محیطی و بررسی رابطه این دومتغیر به استفاده از روش تلفیقی اسنادی و کتابخانه ای و پیمایشی ـ میدانی مطالب موردنظر از طریق فیش براری و ابزار پرسشنامه از منابع مورد نظر شناسایی نمود، جامعه اماری 353 نفر از کارکنان سازمان تامین اجتماعی می باشد برای بخشی تحلیلی و استنباطی از رابطه همبستگی اسپیرمن فرضیه ها مورد آزمون قرار گرفت ود درنهایت با تحلیل و آزمون فرضیه ها مشخص شددر فرضیه اول، فرض صفر مبنی بر عدم وجود ارتباط بین توانمندسازی و مدیریت محیطی در سازمان تامین اجتماعی رد سپس با 0/95 درصد اطمینان می توان گفت از دیدگاه جمعیت مورد بررسی بین توانمندسازی ومدیریت محیطی در سازمان تامین اجتماعی رابطه مستقیم و نسبتاً ضعیفی وجود دارد ودر تحلیل فرضیه دوم، فرض صفر مبنی برعدم وجودارتباط بین توانمندی ذهنی و مدیریت محیطی در سازمان تامین اجتماعی رد سپس با 0.95 درصد اطمینان می توان گفت ازدیدگاه جمعیت مورد بررسی بین مدیریت محیطی در سازمان تامین اجتماعی و جهت دهی توانمندی ذهنی منابع انسانی رابطه وجود دارد ضریب همبستگی محاسبه شده برابر با 21 درصد می باشد و این رابطه نسبتا ضعیف و مستقیم است اگر مدیریت محیطی تضعیف گردد جهت دهی توانمندی ذهنی منابع انسانی نیز به میزان محسوسی تغییر می نماید.

کلیدواژه ها:

مدیریت محیطی ، توانمندی ، ذهنی ، جسمانی