تبیین و ارزیابی سازه های ابی سنتی در منطقه سیستان

با رشد روزافزون جمعیت درجهان نه تنها منابع آبی جهان محدودتر شدها ست بلکه قسمت اعظم آب موجوددر جهان کیفیت مطلوب خود جهت مصارف کشاورزی را از دست داده است ایران نیز از آن دسته کشورهایی است که با محدودیت منابع آب و خاک مواجه است از این رو تامین نیازهای غذاییا نسان تنها با مصرف بهینه آب ممکن بوده و ایجاد شبکه های ابیاری و زهکشی جهت استفاده بهینه از منابع محدود آب وخاک ضروری است ازمهمترین معضلاتدر شبکه ابیاری مشکلات فنی و اجتماعی بوجودامده می باشد که در بسیاری موارد حل این مشکلات ناشی از مطالعات اجتماعی ناکافی بسیار سخت تر از حل معضلات فنی است دلیل این امر را می توان عدم هماهنگی این گونه طرح ها با دانش ونگرش سنتی مردم دانست که یگانه راه حل این مشکل بازنگری سازه های ابی و نظام ابیاری تاریخی درهر منطقه ولحاظ ان در طرحهای جدید است با توجه به ضرورت مذکور تحقیق حاضر به منظور تبیین و ارزیابی سازه های ابی تاریخی در منطقه سیستان انجام شد و در آن ضمن شناسایی منابع آب در منطقه سیستان شبکه ابیاری سازه های موجود ووضعیت آنها در منطقه مورد بررسی قرارگرفت.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، سازه های سنتی ، ابیاری منطقه سیستان