بررسی روشهای ارزیابی محیط شهری و پایداری انرژی آن برای تضمین سازگاری اقلیمی شهرهای نسل آینده:توسعه پایدار و تغییر اقلیم

تغییرات فعلی اقلیمی خواستار کاهش شدید تقاضای انرژی و همچنین گازهای گلخانه ای است. علاوه بر این ، شهرها نیز باید برای مقابله با چالش های مربوط به تغییرات اقلیمی ، سازگار شوند. شهرها با سبک و بافت پیچیده شهری خود می توانند به عنوان اکوسیستم متنوع نمایش داده شوند که مرز مشخص و تعریف شده ای ندارند. ابزارهای نرم افزاری متعددی در سالهای اخیر برای ارزیابی اقلیم شهری ، نیاز انرژی ساختمان ، آسایش حرارتی در فضای باز و سیستم های انرژی ایجاد شده اند. در این بررسی ، ما ، با این وجود ، خاطرنشان می کنیم که این ابزارها اغلب تنها یک یا دو مورد از جنبه های برنامه ریزی شهری را نشان می دهند. با این وجود پیوند پیچیده ای بین آنها وجود دارد. به عنوان مثال ، ارزیابی آرامش در فضای باز نشان داده است که ارتباط تنگاتنگی بین بیومترولوژی) biometeorology ( و معماری و اقلیم شهری وجود دارد. علاوه بر این ، برای پرداختن به چالش های انتقال انرژی ، همگرایی نیازهای انرژی مناطق شهری به عنوان چالش اصلی مطرح خواهد شد که نیازهای انرژی در آینده را بررسی خواهد کرد. همچنین خاطرنشان می شود که عدم قطعیت مربوط به داده های اقلیمی آینده ، استراتژی های سازگاری و کاهش شهرها را با توجه به عدم وجود چهارچوب جامع ، برای پیاده سازی و طراحی پیچیده خواهد کرد. بنابراین نیاز به یک رابط جامع برای در نظر گرفتن این مشکل چند بعدی به عنوان یک پیشنهاد جدی باید در نظر گرفته و بررسی شود. با کمک چنین ابزاری ، یک حلقه مثبت در طراحی شهری می تواند منجر به توسعه شهرهای کم کربن ) low carbon cities ( و یا استفاده از زیرساخت های آبی و سبز شود تا تأثیر مثبت بر استراتژی های کاهش و سازگاری داشته باشد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی یکپارچه ، محیط ساختمانی ، سازگاری اقلیم ، سیستم های انرژی ، آرامش در فضای باز ، پایداری ، راهبردهای کاهش شهری ، ابزارهای مدل سازی شهری