بررسی و مقایسه ظرفیت نهایی تیرهای عمیق ساده و پیوسته بتن آرمه مطابق آئین نامه های بتن آمریکا، هندوستان و مبحث نهم مقررات ملی ساختمان ایران

امروزه سازه های بتنی بخش عظیمی از صنعت ساختمان را تشکیل میدهند که در ایران به لحاظ دسترسی به مصالح و نیروهای اجرایی لازم، به خوبی توسعه یافته اند. یکی از قسمتهای با اهمیت در سازه های بتنی تیرها هستند که بـا توجه به ابعاد آنها به دو دسته معمولی و عمیق تقسیم بندی میشوند. تیرهای عمیق بتن آرمه در ساختمانهای بلندمرتبه، مخازن، سیلوهای مستطیلی، دیافراگم های کف، دیوارهای برشی، دالها و شاه تیرهای انتقال در سازه های دریایی و شالوده ها، دیوارهای پناهگاه های زیرزمینی و دیوارهای باربر ساختمانها استفاده می شوند. در این مقاله به بررسی و مقایسه ظرفیت نهایی تیرهای عمیق ساده و پیوسته بتن آرمه و تاثیر چیدمان آرماتورها بر ظرفیت نهایی تیرهای عمیق براساس آیین نامه های بتن آمریکا، آئین نامه بتن هندوستان و مبحث نهم مقررات ملی ساختمان ایران پرداخته شده است. طراحی ها برای تیرهای عمیق ساده و پیوسته برای دو نوع بارگذاری بر اساس سه آیین نامه مذکور نجام شدند که از نتایج 19 مقطع متفاوت به دست آمد؛ سپس نتایج طراحی در نرم افزار اجزاء محدود آباکوس شبیه سازی شدند و رفتار تیرهای عمیق طراحی شده با استفاده از "تغییر مکان کنترل" به طور دقیق تر ارزیابی گردیدند. با بررسی و مقایسه نتایج حاصله مشخص گردید که تیرهای عمیق ساده بتن آرمه طراحی شده بر اساس مبحث 9 مقررات ملی ساختمان ایران و همچنین تیرهای عمیق پیوسته بتن آرمه طراحی شده طبق آیین نامه بتن آمریکا از مقاومت خمشی بیشتری نسبت به دو آیین نامه دیگر برخوردار هستند. همچنین به دست آمد که چیدمان آرماتورهای جان در اشکال شبکه ای، قائم و افقی به ترتیب بیشترین تاثیر را در افزایش ظرفیت نهایی تیرهای عمیق بتن آرمه دارند.

کلیدواژه ها:

تیر عمیق بتن آرمه ، ظرفیت نهایی ، آیین نامه بتن آمریکا ، آیین نامه بتن هندوستان ، مبحث 9 مقررات ملی ساختمان ایران ، نرم افزار آباکوس.